उजाड आश्रम उरे काननीं

उजाड आश्रम उरे काननीं
कोठें सीता जनकनंदिनी ?

सांग कदंबा बघुनी सत्वर
दिसते का ती नदीतटावर ?
करी कमंडलु, कलश कटीवर
हरिमध्या ती मंदगामिनी

सांग अशोका शोकनाशका !
कुठें शुभांगी क्षमा-कन्यका ?
कंपित कां तव पल्लव-शाखा ?
अशुभ कांहिं का तुझिया स्वप्नीं ?

कुठें चंदना, गौरांगी ती ?
कुंदलते, ती कुठें सुदती ?
कोठें आम्रा, विनयवती ती ?
शहारतां कां वाऱ्यावांचुनि ?

घात-घटी का पुन्हां पातली ?
सीते, सीते, सखे मैथिली !
हांक काय तूं नाहिं ऐकिली ?
येइ, शिळेच्या बसूं आसनीं

पहा लक्ष्मणा, दिसती डोळे
प्रियेचेच ते विशाल भोळे
मृगशावक हें तिचें कोवळें
का याच्याही नीर लोचना ?

अबोल झाले वारें पक्षी
हरिली कां कुणि मम कमलाक्षी ?
का राक्षस कुणि तिजला भक्षी
शतजन्माचें वैर साधुनी ?

पुनश्च विजयी दैव एकदां
घातांवर आघात, आपदा
निष्प्रभ अवघी शौर्यसंपदा
जाइ बांधवा, पुरा परतुनी

काय भोगणें आतां उरलें ?
चार दिसांचें चरित्र सरलें
हे दुःखांचे सागर भरलें
यांत जाउं दे राम वाहुनी