मराठी चारोळ्या

Pages

मध्यरात्र उलटल्यावर

Wednesday, December 22, 2010

मध्यरात्र उलटल्यावर
शहरातील पाच पुतळे
एका चौथऱ्यावर बसले
आणि टिपं गाळू लागले.
ज्योतिबा म्हणाले ,
शेवटी मी झालो
फ़क्त माळ्यांचा.
शिवाजीराजे म्हणाले ,
मी फ़क्त मराठ्यांचा.

आंबेडकर म्हणाले ,
मी फ़क्त बौद्धांचा.
टिळक उद्गारले ,
मी तर फ़क्त
चित्पावन ब्राम्हणांचा.

 
गांधींनी गळ्यातला गहिवर आवरला
आणि ते म्हणाले ,
तरी तुम्ही भाग्यवान.
एकेक जातजमात तरी
तुमच्या पाठीशी आहे.
माझ्या पाठीशी मात्र
फ़क्त सरकारी कचेऱ्यातील भिंती !
- कुसुमाग्रज

Read more...

बालपण खरच छान असतं

Thursday, December 9, 2010

बालपण खरच छान असतं
सारं जग कसं मोकळं रान असतं
त्या चिमुकल्या पंखांना
आभाळ देखील लहान असतं
बालपण खरच छान असतं ..
आईचं धरलेलं बोट
जगाचं एक एक टोक असतं
माउलीच्या कुशी मध्ये
आपलं सारं ब्रम्हांड वसतं
बालपण खरच छान असतं ..
आईचा पदर हेच आपलं
आभाळ असतं
आभाळ गवसण्या आभाळ
देखील लहान असतं
बालपण खरच छान असतं ..
चॉकलेटचा बंगला
स्वप्नांचे विषय असतात
रडून गोष्टी मिळतात
असे जीवनाचे आषय असतात
बालपण खरच छान असतं ..
रूसून बसल्यावर पुर्ण होणारे
छोटे छोटे हट्ट असतात
विद्वानाला संभ्रमीत करणारे
छोटे छोटे प्रष्ण असतात
आज सार्‍या बालगोपालांचा वाटे मज हेवा ..
बालपण देगा देवा ... बालपण देगा देवा .

Read more...

शिवधर्माचे तेज पुन्हा उजळू दे {पोवाडा}

Saturday, December 4, 2010

शिवधर्माचे तेज पुन्हा उजळू दे {पोवाडा}

जुलै १९९९ मध्ये कारगिल युद्ध प्रसंगी प्रसिद्ध झालेली रचना :

ऐका, ऐका मर्द गड्यांनो,
वैभव शिवसृष्टीचे,
स्वकीया-परकीयासही कळू दे,
शिवधर्माचे तेज पुन्हा उजळू दे || धृ.||

जरी म्हणती भाई भाई,
परि तेथं भरवसा नाही,
बुरखे तयांचे ढळू दे,
शिववाणीचे तेज पुन्हा उजळू दे || १ ||

सीमेस दुश्मन खेटले,
संग्राम कधीचे पेटले,
दाऊनि पाठ, शत्रू पळू दे,
शिवपवाड्याचे तेज पुन्हा उजळू दे || २ ||

आम्ही रमलो मौजमजेत,
संधिसाधू घुसले घरट्यात,
कुटील हेतू तयांचे उधळू दे,
शिवस्फुरणाचे तेज पुन्हा उजळू दे || ३ ||

अहिंसेवर ठेउनी मदार,
कितीतरी जाहले करार,
नाते वृथा मैत्रीचे निखळू दे,
शिवस्वातंत्र्याचे तेज पुन्हा उजळू दे || ४ ||

इतिहास आपुला लढण्याचा,
वीरश्रीने बाहू स्फुरण्याचा ,
भीतीने अधम चळचळू दे,
शिवयोद्ध्यांचे तेज पुन्हा उजळू दे || ५ ||

Read more...

सरडयाला ही लाज वाटावी

Thursday, November 25, 2010


डयाला ही लाज वाटावी इतक्या
पटकन रंग बदलतात हो माणसे
क्षणात शब्द देवून
क्षणात शब्द मोडतात हो माणसे
आधाराला हात देताना ही
नखेच टोचतात हो माणसे
उठवाता उठावता ही
दोन चारदा पडतातच हो माणसे
जखमेवर फुंकर मारताना ही
मिठ्च फवारतात हो माणसे
आपला आपला म्हणत
पाठित घाव घालतात हो माणसे
साधु बनुण ही वासनानाच
कवटाळतात हो माणसे
रामाच रूप घेवून ही रावणाचीच
पुजा करतात हो माणसे
संत्वनाला आल्यावर ही
काटेच पेरतात हो माणसे
मी नाही त्यातला म्हणत
तशीच वागतात हो माणसे
थोड्या फार स्वार्थासाठी
जात बदलतात हो माणसे
केलेल्या उपकराना क्षणात
विसरतात हो माणसे
प्रश्न पडतो मला खरच
आशी का वागतात हो माणसे ?
स्वाभिमान शून्य आयुष्य
कशी जगतात हो माणसे ?

Read more...

ती येणार होती, नाही आली......!

ती येणार होती, नाही  आली......!
पण.............!
तिची  आठवण 
मात्र येऊन गेली...!
शेवटी  तिला भेटण्याची इच्छा मनीच राहून गेली...!तरी पण ......!
भास झाला मनाला ..!
वाटल कि, ती आली...!
पण.............!
दार उघडून पाहतो तर काय....
त्या खट्याळ वारयानेच माझी मस्करी केली.............!
त्या खट्याळ वारयानेच माझी मस्करी केली.............!

Read more...

आयुष्यातील खेळ पत्यांचा......




आयुष्यातील खेळ पत्यांचा......

मारतो राजास एक्का, नहिल्यास दहीला मारतो
कल्पनेचे खेळ सारे, कोणी कुणा ना मारतो
पाहता कोणात काही नाही कुठेही वेगळे
सारेच तुकडे कागदाचे, छाप नुसते वेगळे

आता जरासा रंग काही खेळास येऊ लागला
पत्यातला राजा स्वतःला राजाच मानू लागला
राणीसही जाणिव काही और होऊ लागली
लाजलि नव्हती कधी ती आज लाजू लागली

दिनतेचा खेद आता दुर्रीस होऊ लागला
पंजा म्हणे चौर्र्यास आता श्रीमंत वाटु लागला
विसरून निजरुप नुसत्या नामरुपी गुंतले
भलत्याच कुठल्या अवदसेच्या पाषात आता गुंतले

नुसता उपाधी भेद कोणी राजा नव्हे राणी नव्हे
आणखी सांगु पुढे तो खेळही अमुचा नव्हे
खेळतो दुसराच, त्याला पाहिले नाही कुणी
म्हणती तयाला इश,म्हणति आल्ला कुणी, येशू कुणी

त्याचा म्हणे हा खेळ, नुसते पत्ते आम्ही पत्यातले
एका परि पत्त्यास कळले मर्म हे पत्यातले
आहे इथे रंगेल कोणी पत्ता असा पत्यातला
आहे जरी पत्यातला तो नाही तसा पत्यातला

नामरूपाचा सतःच्या पत्ताच ना त्याला कधी
ना कशाची खंत होतो राजा कधी, दुर्री कधी
हासतो नुसताच आहे सर्वाहुनी हा वेगळा
आणखी सांगाल काहो वेदांत कोणी वेगळा

Read more...

आज मन पुन्हा शांत आहे

आज मन पुन्हा शांत आहे
तिच्या येण्याची जणू चाहूल घेत आहे
गेली ती सोडून दूर देशी
ज्या देशाचा ठाव नसे मजपाशी
शब्दातून तिच्या अमृत प्यालो मी
भाव सागरात तिच्या कधी यथेच्छ न्हाहलो मी
रस्ते मनीचे चालण्यास तिच्याचसवे शिकलो मी
तिच्याच ओंजळीने सत्य प्यायलो मी
तिच्याचमुळे आहे अस्तित्वात आयुष्यागद्यात मी
गुपित जगण्याचे सोडविले होते तिनेच
अर्थ नसतो शब्दांना असतो तो
त्या मागच्या भावनांना
हेही सांगितले होते तिनेच
तरीही शब्दांमधेच गुंतून राहिलो मी
ती गेली निघून मज पाठीमागे सोडून
मग आत मनात तिचा शोध घेत आहे
तिच्या त्या आठवणीत
आज मन पुन्हा शांत आहे...


mail by
★彡●๋ दिप★彡●๋

Read more...

कवीता म्हणजे ......

Friday, September 24, 2010

कवीता म्हणजे ......
मनावरउमटलेले भावनांचे सुरेख प्रतिबिंब
अवचीत मिळणारा एखादा भावक्षण
स्वतःला हरवण्याचा नाजुक क्षण
भावनांच्या हिंदोळ्यांवर खेळणारे मन

जे कवीता करतात
ते आपल्या भावना त्यातुन व्यक्त करतात
कधी दुःख, कधी सुखः व्यक्त करतात
मनातले भाव ते त्या द्वारे व्यक्त करतात

कवीता असतात,नाजुक फुलासारख्या ,
फुलल्या की आनंद देणारया
सुंदर दवबिंदुंसारख्या
मनाला सहजच भावणारया ,

कवीता विचार करायला लावतात
काही थोडेफार रडायलाही लावतात
काही मने जूळवतात
काही नाती बनवतात
काही भावना व्यक्त करतात
काही रोष व्यक्त करतात
समाजातील वाईट गोष्ठींवर काही वेळा प्रहारही करतात

कवीता शब्दांपासुन सुरु होतात
व शब्दांवरतीच संपतात
पण
संपता संपता ते
आयुष्याला एक ध्येय देऊन जातात
भावनांचे रंग मनावर असे चढतात की
ते संपुर्ण आयुष्यच बदलून जातात

म्हणुनच ते रंग मला कवीतेचे नव्हे तर भावनांचेच वाटतात...............

Read more...

आज माझं मन मला म्हणालं

आज माझं मन मला म्हणालं

आज माझं मन मला म्हणालं
चल दोघ सागरतटी जाऊया
ती नसली तर काय झालं
आपण दोघंच प्रेमळलाटी वाहुया
निर्मळ लाटा निरखत
बेधुंद गाणी गाऊया

आज माझं मन मला म्हणालं
चल सागरतटी जाऊया
तु गहीरा की हा सागर गहीरा
आज दोघांची परीक्षा घेऊया
रात्रभर थांबुन आपणही
चांदण्याच्या संगतीने लहरी
चंद्रावर पहारा देऊया

आज माझं मन मला म्हणालं
चल सागरतटी जाऊया
तुझ्या आसवांची या
लहरींशी झुंज लाऊया
कोण जिंकतय कोण हरतय
आज दोघांची ताकद पाहुया
पाऊस बरसला जरी आता वेदनेचा
घाबरु नकोस तु मैत्रीची वळचण
आपण कुठंतरी शोधुया

Read more...

कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे.....

Tuesday, August 17, 2010

कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे.....

रोजीचा रोटीचा सवाल रोजचाच आहे
कधी फाटका बाहेर कधी फाटका आत आहे
कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे
सारस्वतांनो! थोडासा गुन्हा करणार आहे,

थोडे राहिलेले, पाहिलेले, जोखीलेले आहे
माझ्या जगाची एक गन्धवेनाही  त्यात आहे
केव्हा चुकलो, मुकलो, नवे शिकलोही आहे
जसा जगात आहे मी तसाच शब्दातही आहे,

रोटी प्यारी खरी आणखी काही हवे आहे
याचसाठी माझे जग राजमुद्रा घडवीत आहे
इथूनच शब्दांच्या हाती फुले ठेवीत आहे
इथूनच शब्दांच्या हाती खडगे मी देत आहे,

एकटाच आलो नाही युगाचीही  साथ आहे
सावध असा तुफानाची हीच सुरवात आहे
कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे
सारस्वतांनो! थोडासा गुन्हा घडणार आहे,


कवी: नारायण सुर्वे

Read more...

माझा गाव

Friday, August 13, 2010

Read more...

जीवन

Wednesday, August 11, 2010

















सुप्रिया पाटील

Read more...

आठवण माझी कधीतरी येईलच तुला

Wednesday, August 4, 2010

आठवण माझी कधीतरी येईलच तुला

आठवण माझी कधीतरी येईलच तुला
तु कदाचीत रडशीलही
हात तुझे जुळवुन ठेव तु
सगळी आसवं तुझी त्यात सामावतील
जो थांबला तुझ्या हातावर
नीट बघ त्याच्याकडे
एकटाच राहीलेला तो थेंब मीच असेल

माझ्या आठवणी एखदयाला
सांगताना तु कदाचीत हसशीलही
जो थांबेल तुझ्या ओठावर येता-येता
नीट वापर त्याला
अडखळलेला तो शब्द मीच असेल

कधी जर पाहशील पोर्णीमेच्या तु चंद्राला
त्याच्या तेजाला तु निखरत राहशील
मध्येच गर्द काळ्या ढगांनी जर त्याला घेरलं
नीट बघ त्याच्याकडे घेरलेला तो ढग मीच असेल

कधी जर सुटला बेधुंद गार वारा
मोहक डोळे तुझे मिटुन तु घेशील
मध्येच स्पर्शली तुला
जर उबदार प्रेमळ झुळुक
नीट बघ जाणवुन ती झुळुकही मीच असेल

Read more...

लवलव करी पात


लवलव करी पात, डोळं नाही थार्‍याला
एकटक पहावं कसं, लुकलूक तार्‍याला


चवचव गेली सारी, जोर नाही वार्‍याला
सुटं सूटं झालं मन, धरु कसं पार्‍याला

कुणी कुणी नाही आलं, फडफड गं राव्याची

रुणझूण हवा का ही, गाय उभी दाव्याची

तटतट करी चोळी, तुटतुटक गाठीची
उंबर्‍याशी जागी आहे, पारुबाई साठीची

गीतकार :आरती प्रभू
 
गायक :पद्मजा फेणाणी जोगळेकर
संगीतकार :पं. हृदयनाथ मंगेशकर
चित्रपट :निवडुंग

Read more...

तिची आठवण अन ती...

तिची आठवण अन ती...
 
बागेतल्या रोजच्याच ठिकाणी
रोजच्याच वेळी...
मी तिची वाट बघत होतो
रोजच्याच प्रमाणे तिला
आज ही उशीर झाला होता
आणि रोजच्याच प्रमाणे मी ही
पुन्हा पुन्हा घड्याळाकडे बघत होतो ...

ती येण्याआधी मग, रोजच्याच प्रमाणे
आधी तिची आठवण आली ...
मी ही मग सवयी प्रमाणे ...
गेलो आठवणीच्या संगे..
पुन्हा एकदा..
केली सैर आजवरच्या प्रवासाची.....

आलो जेव्हा भानावारती..
जवळ माझ्या ती बसली होती
डोळे मोठे...नाक फेंदारालेल..
माझ्या मनी डोकावली भीती...

चेहऱ्यावर ढळलेली बट...
डाव्या करंगळीने माघे सारून..
जळजळीत नजर माझ्यावर फेकून...
बोलली ती मला....

"आज काय असेल तो
सोक्ष मोक्ष लावून टाक...
कोण तुला जास्त प्यारी
माझी आठवण की मी स्वतः
या प्रश्नाचे उत्तर तू
लगेच मला देऊन टाक... "

मग स्वतःच रुसली..
मान वळवूनं बसली...
पडलो होतो मी संभ्रमात....
इतक्यात...
तिचीच आठवण...खुदकन हसली...

मग बोललो मी तिला
टाकू नकोस अशी तू
धर्मसंकटात मला....
तुझी अन माझी भेट
फ़क्त काही तासांची असते
तुझी आठवणच मग सखे
नेहमी माझ्या सोबत असते
तुझ्या विरहाला तुझी आठवणच
माझ्या पासून दूर ठेवते...
तू नसताना तुझ्याच रूपाने
अगदी नववधु प्रमाणे सजते...
रात्रभर मग तिच्याच कुशीत मी
तुझीच स्वप्ने वेचीत जातो...
बांधून त्यांच्या तोरणमाळा
मी तव आगमनास झुरतं राहतो...

न कळले तुला जे आजवर
ते सांगतो मी आता..

तुझ्याविना नाही सखे
तुझ्या आठवणींचे अस्तित्व ....
अन तुझ्या आठवणींशिवाय प्रिये
कोण सांगेल तुझे महत्त्व ......

MAIL BY
--
(`*•.¸ (`*•.¸ ¸.•*´) ¸.•* )
..::¨`•*  संजना  *¸.•`¨::..
.(¸.•*(¸.•*´ `*•.¸)*•.¸).

Read more...

आवडत्या माणसाचा फोन

Monday, August 2, 2010

Read more...

तुझ्या मैत्रीवर.........

तुझ्या मैत्रीवर.........

तुझ्या मैत्रीवर कितीही लिहिलं.....
तरी उणं वाटतं
सारं आहे माझ्याकडे आज
तरी कुठंतरी काहीतरी सुनं वाटतं

तुझ्या मैत्रीचे क्षण
पुन्हा हवेहवेसे वाटू लागतात
आज मन माझं लख्ख आकाश
त्यात तुझ्या आठवांचे ढग दाटू लागतात

तुझ्या मैत्रीची गर्द सावली
अशी आयुष्यावर दाटली होती
आयुष्यातली उन्हं माझ्या
तुझ्याचमुळे आटली होती

तुझ्या मैत्रीच्या आठवणी
मी आजही जपून ठेवतो
आनंदाचे ते क्षण हरवू नयेत म्हणून
काळजाच्या तिजोरीत लपून ठेवतो

मैत्रीचं नातं तुझ्या
माझ्याशी आजन्म असच राहील
तुला ठेच लागली कधी
तर पापणी माझी वाहील

मन माझे वेडे
पुन्हा एकदा त्या क्षणांचा शोध घेतात
अन शब्द माझे कवितेतून
तुझ्या मैत्रीचा वेध घेतात

Read more...

किती छान असतं ना: एक कळी.......

किती छान असतं ना: एक कळी.......

किती छान असतं ना:

एक कळी.......

अशाच एका सकाळी
सहज भेटली एक कळी.......

कळी खूप नाजूक होती.......
तरी फुलावे वाटे तिला सर्वांसाठी.......

कधी वारा तिज त्रास देई.......
लटपटे शरीर पण तशीच उभी राही.......

पाऊस खुपच कधी वेगाने बरसू पाही.......
अस्तित्व टिकवायची धडपड सारे जग पाही.......

तशीच फुलू पाही ती जोमाने.......
जरी झाला व्याकुळ ह्या उंन्हाने.......

देव नेहमीच तिची परीक्षा घेई.......
का असे ?तिने कधी प्रश्न केला नाही.......

नेहमीच ती आघात सोसू पाही.......
तरी खोटे हास्य नेहमी ओठतून वाही.......

प्रवास ना माहीत तिज तिच्या आयुष्याचा.......
तरी एक संघर्ष सगळी नाती टिकवण्याचा.......

सुकली जरी ती,तरी नवा जन्म घेईल.......
असंख्य वादळे पुन्हा झेलेल.......

अस्तित्व स्वताचे टिकवून ठेवेल......
एक दिवस तीचाच येईल.......

Read more...

मैत्री म्हणजे......

मनगटावर band बांधून हृदयात जागा मिळेल का ?
आतून जुळलेल्या धाग्याचे महत्व या दुनियेला कळेल का ?
आपल्यातील हा धागा असाच अतूट राहू दे.......!!!
मैत्रीदिनाच्या शुभेच्छा . . . !



मैत्री म्हणजे.......खांद्यावर हात
मैत्री म्हणजे.......सदैव साथ

मैत्री म्हणजे.......वाट पाहणे
मैत्री म्हणजे.......सोबत राहणे

मैत्री म्हणजे........एकत्र फिरायला जाणे
मैत्री म्हणजे........एकत्र आईस्क्रीम खाणे

मैत्री म्हणजे........सल्ले घेणे
मैत्री म्हणजे........मार्ग देणे

मैत्री म्हणजे........कधी राग
मैत्री म्हणजे........कधी भडकते आग

मैत्री म्हणजे........कधी खरी कधी खोटी
मैत्री म्हणजे........कधी पड़ते छोटी

मैत्री म्हणजे........आजचं सत्य
मैत्री म्हणजे........नसेलच नित्य

मैत्री म्हणजे........लिहावं तेवढं कमी
मैत्री म्हणजे........सुखातच साथीची हमी



मैत्री कशी असावी?मैत्री कशी असावी?जी कधीही पुसली न जावीजशी रेघ काल्या दगडावरचीकोणतही वातावरण पेलवनारीएखाद्या लवचिक वेलीसारखी......कुठेही दडली तरी अस्तित्व दाखवणारीकुठेही चमकणार्‍या हिर्‍यासारखीथोड्याश्यावर न भागणारीदुष्काळात तहाननेल्या मनसासारखी.......पवित्रतेने परिपूर्ण अशीदेववरचि फ़ुले जशि.....कधीही न सम्पणारीविशाल सागरासारखीसतत बरोबर असावीशरीराच्या प्रत्येक अवयवासारखी....तुटली तरि कायम आठवणीत असणार्‍या आयुष्यातल्या सोनेरी क्षणासारखी...........मैत्री अशी असावीप्रत्येक तासाला, क्षणात बदलणारीमनाला तजेला देणारीकधीही न मरणारीअमर झालेल्या जिवासारखी....!!!

Read more...

मैत्री

Read more...

मैत्री दिनाच्या शुभेच्छा

Saturday, July 31, 2010

Read more...

माझिया प्रियाला प्रीत कळेना

Thursday, July 29, 2010

Read more...

भेटूया का?..

भेटूया का?..
ओथंबलेल्या घनात ..
त्या रिमझिमत्या पावसात ..
नको उघडूस ती छत्री,
जरा भिजुदेत ना सरी
भेटूया का?..
झोंबत्या गार वाऱ्यात ..
त्या कोसळत्या धबधब्यात ..
घेवुन हात तुझा हातात,
जरा सावरुदेत ना खडकात
भेटूया का?..
उधळत्या सागर लहरीत ..
त्या बांधावर छत्रीत ..
सामावत तुझ्या मिठीत,
जरा लाजुदेत ना खळीत
भेटूया का?..
गोड गोड स्वप्नात ..
त्या फुललेल्या बनात ..
हरवेन मी हरपेन मी,
पुन्हा शिरता त्या क्षणात

भेटूया का?..

MAIL BY 
★彡●๋ दिप★彡●

Read more...

पावसाच्या मनातलं

 
 
"♥" श्रीकांत  "♥"
 
 

Read more...

"तुच आहेस तुझ्या जिवनाचा शिल्पकार"

Tuesday, July 13, 2010

1) समाधानी राहण्यातच आयुष्यातलं सगळ्यात मोठं सुख आहे.

2) आयुष्यातल्या कोणत्याही क्षणी क्रोधाचे गुलाम बनू नका.

3) मनात आणलं तर या जगात अश्यक्य असं काहीच नाही.

4) चेहरा हा आपल्या व्यक्तीमत्त्वाचा आरसा असतो.

5) व्यर्थ गोंष्टींची कारणे शोधू नका; आहे तो परिणाम स्वीकारा.

6) आवडतं तेच करू नका; जे करावं लागतं त्यात आवड निर्माण करा.

7) तुम्ही किती जगलात ह्यापेक्षा कसं जगलात याला जास्त महत्त्व आहे.

8) अश्रु येणं हे माणसाला ह्रदय असल्याचं द्योतक आहे

9) कोणत्याही क्षेत्रात यशस्वी व्हायचे असेल , तर अपयश पचविण्यास शिका.

10) स्वतःच्या चुकांवर पांघरूण घालण्यासाठी मनुष्य इतरांच्या त्रुटींकडे लक्ष
वेधतो.

.....श्री. वामनराव पै

Read more...

"तुच आहेस तुझ्या जिवनाचा शिल्पकार - 2

आधी विचार करा, मग कृती करा.

स्वाभिमान असावा पण गर्व नसावा.......

आई सारखे दैवत साऱ्या जगतावर नाही!

शुद्ध बीजपोटी फले रसाल गोमटी!

निघून गेलेला क्षण कधीच परत आणता येत नाही......

ठरवलेले सर्व मिळत नाही , पण जे आपण ठरवतो त्यासाठी आपले प्रयत्न कमी पडले तर
जे आपण ठरवतो त्याच्याशी आपण कधीच प्रामाणिक नसतो.

मनात आणलं तर या जगात अश्यक्य असं काहीच नाही.

आवडतं तेच करू नका, जे करावं लागतं त्यात आवड निर्माण करा.

एखाद्याला गुन्हेगार ठरविताना त्याच्या जागी स्वत:ला ठेवून बघा.

तुम्ही जेवढं इतरांना द्याल तेवढंच, किंबहुना त्याच्या कित्येक पटीने देव
तुम्हाला देईल.

सौंदर्य हे वस्तूत नसते; पाहणाऱ्याच्या दृष्टीत असते.

सर्वच प्रश्न सोडवून सूटत नाहीत; काही सोडून दिले की आपोआप सुटतात.

.....श्री. वामनराव पै.

Read more...

New Birthday Calendar

Hi

Click on the link below and please enter your birthday for me. I am creating a birthday list of all my friends and family.

http://www.birthdayalarm.com/bd2/85786116a933547973b1516440219c412692134d1386

Many Thanks,
Prashant

Read more...

पाउस.. पाउस.. पाउस

Tuesday, July 6, 2010

माझ्या मनातला पाउस, अजून काही महिने
या ओसाड मातीत जपायचाय…
कवितेचा बहर, या मृगजळातच, काही काळ
कोमेजू न देता जगवायचाय…
विरहाच्या झळासोबत मी भिरभिरत जाते…..
आणि आठवणींच्या त्या सदाहरित वनांतून घेउन येते
पाउस…..
पाउस…..
मुसळधार पाउस..
वादळवारं..नासधूस
मातीचा गंध..
हिरवा छंद..
कडाडणार्‍या विजा..
भिजण्याची मजा..
बेफाम समुद्र लाटा..
विस्कटलेल्या वाटा..
चिखल.. निसरडं..घसरण
प्रेमात पड़ण..रडण..सावरण
पावसातल्या चिंब भेटी-गाठी..
आणि ओल्या आणा-भाका
धुक्यात पहाटे विरलेल्या..
स्वप्नांच्या अस्पष्ट हाका
नवा पाउस नवं प्रेम..
नवा विरह नवी हूरहूर
पहिल्या पावसानंतरचे..
रुजलेले कवितांचे अंकुर
पाउस.. पाउस.. पाउस
दिवसभर….
रात्रभर….
आभाळभर….
डोळाभर….
कविताभर….
मन भर….
पाउस.. पाउस.. पाउस
मनभर तरी मन भरतच नाही
बरसताना असतो पण उरतच नाही
खूप खूप दिवस राहून मग कशीबशी निघते
थोडासा पाउस माझ्या मनात भरून आणते
पाउस.. पाउस.. पाउस
माझ्या मनातला पाउस, अजून काही महिने
या ओसाड मातीत जपायचाय..
कवितेचा बहर, या मृगजळातच,काही काळ
असाच कोमेजू न देता जगवायचाय..
थोडासा पाउस..
थोडसं मृगजळ..
थोडसं प्रेम..
थोडासा वेळ…
कवितांना बहर…
कवितांचा बहर…
असाच.. कोमेजू न देता …जगवायचाय
पुढच्या पावसापर्यंत…
त्या सदाहरित, पावसाळी देशात..घरी
कायमचं परतेपर्यंत…

Read more...

एक वेड फुलपाखरु,

कितीही ठरवलं तरी,

तुझ्यावर रूसून राहता येत नाही.

उघड्या डोळ्यांनी तुला टाळलं तरी,

मिटल्यावर त्यांना तुझ्याशिवाय पर्यायच उरत नाही...

सगळं तुला देऊन पुन्हा,

माझी ओंजळ भरलेली.

पाहिलं तर तू तुझी ओंजळ,

माझ्याच ओंजळीत धरलेली...

डोळ्यातून अश्रू ओघळला,

की तोही आपला राहत नाही.

वाईट याचंच वाटतं की,

दुःख त्याच्या सोबत वाहत नाही...

आपण ज्याला आवडतो,

त्याच आपण होऊऩ जाव.

नाहितर आपल्या आवड़ीसाठी,

आपण उगाचच आयुष्य दवडतो...

काट्यात अडकलेला पदर,

अलगद सोडवून घेता येतो.

तुझ्यात गुंतलेलं मन मात्र,

सोडवता सोडवता गुंता होतो...

मलाच माहीत नसलेलं एक दुःख,

माझ्या मनात साठून आहे.

बरेचदा मी विचार करतो,

नक्की याचा ओघ कुठून आहे...

एक वेड फुलपाखरु,

एका फुलावरुन दुसऱ्या फुलावर उडायच.

थोडासा गोडवा सोधण्याच्या नादात,

वेड जगभर फिरायच...

Read more...

मृगजळ

Sunday, July 4, 2010

मृगजळ 
त्या रणरणत्या उन्हात
एक झरा दिसला
त्या दिसलेल्या झर्याने
गारवा माझ्या मानस दिला
त्या गारव्याने दुरुनही
सुख मजला मिळत होते
पण .....
जवळ त्याच्या जाउन कळाले
ते एक म्रुगजळ होते.

त्या भयाण अंधारात
एक प्रकाश किरण दिसला
त्या प्रकाश किरणाने
मार्ग मजला दाखवला
तो मिणमिणता प्रकाशही
दिलासा मज देत होता
पण ....
त्याच्या नाहीसे होण्याने कळाले
तो एक काजवा होता .

ग्रीष्माच्या काहिलित
मंद वारयाची झुळुक आली
ती गार झुळुक
मनास हवीहवीशी वाटली
ती मंद झुळुक गारवा
मला देत होती
पण ...
नंतरच्या पडझडीने कळाले
ती वादळाची सुरुवात होती. 

Read more...

मौसम...

Friday, June 25, 2010

मौसम... 

 मौसम हा आशिकाना, पाउस दाटलेला
 माझ्या उरी ढगांनी, संसार थाटलेला...
 बेधुंद होत तुही, म्हटले सूरेल गाणे
 तुझिया स्वरांत भिजण्या, पाउस थांबलेला...
 मौसम हा आशिकाना...

 ओठांत गीत होते, डोईवरी सरी या
 मल्हार सांडला होता, दोन्हीच अंतरी या
 कळलेच ना कधी ते, हातात हात आला
 क्षण तोच सांगण्याला, पाउस लांबलेला...
 मौसम हा आशिकाना...

 ओलावल्यात येथे, भिंती अता मनाच्या
 भांबावल्यात आणि, जाणिवा इथे तनाच्या
 प्रत्येक पावलाशी, जणू ओल पावसाची
 ओलावल्या उराशी, पाउस साठलेला...
 मौसम हा आशिकाना...

 हातात हात आहे अन साथ ही युगाची
 पाउस साक्ष आहे अन बात ही सुखाची
 जेव्हा मला दिलेली, तू वचने सखे गुलाबी
 तेव्हा हवाहवासा, पाउस वाटलेला...
 मौसम हा आशिकाना...

 कवी - महेश घाटपांडे

Read more...

विरहाचा पाऊस

Thursday, June 24, 2010

पावसाची एक सर,
अलगत बरसून गेली
मनातल्या तुझ्या आठवणींना
हळुवार स्पर्शुनी गेली 

मन झाले ओलचिंब
गळा हि दाटुनी आला 
पावसाचे काळे ढग माझ्या 
डोळ्यांत साठवूनी गेला 

बेधुंद होऊनी मग 
पावसाच्या सरी झेलत राहिली
तुझ्या विरहाच्या पावसात 
बेभान होऊन भिजत राहिली

सुटला सोसाट्याचा वारा
अंगाशी येवूनी झोंबला 
त्या वा-यातही मला 
तुझाच स्पर्श जाणवला 

नकळत शरीर स्तब्ध झाले
मन माझे भूतकाळात रमले 
डोळ्यांत अश्रुंचे ढग साठले 
बरसात राहिल्या तुझ्या आठवणी
मन त्यातच भिजत राहिले

- सुवर्णा

Read more...

पाऊस, कालपासून भलताच पेटलाय !

पाऊस, कालपासून भलताच पेटलाय !
पाऊस ...
ये म्हटल्याने येत नाही ...
जा म्हटल्याने जात नाही ...

पाऊस ...
माझ्याशी असाच तुसड्या सारखा वागतो
मी रेनकोट घरी ठेवला कि
हात धुउन मागे लागतो.

पाऊस ...
मी हजारदा बजावलं तरी
मी नसताना तिला एकटी गाटतो ...
तिच्या छत्रीतून लगट करतो.
काल असाच त्यानं मुक्काम थाटला ...
धूसमुसळेपणान तिला खेटला.

वाटलं आता हिचा तोल जाणार ....
हि गरम होणार ...
हिला ताप येणार.

पण झालं भलतंच ...!
पाऊस ...
जेंव्हा तिच्या उष्ण श्वासाना भेटलाय.
पाऊस, कालपासून भलताच पेटलाय !

मी, दोष कुणाला देणार ...?
चूक माझीहि नसते ... तशीच त्याची हि नाही ... !
आणि ती तर नेहमीप्रमाणे नामानिराळी.

Read more...

About This Blog

TYPE JOIN Ek_Mrugjal & send to 9870807070

tweet me

Our Blogger Templates

pAGge no.

Blog Archive

  © Blogger template On The Road by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP