विरहाचा पाऊस

पावसाची एक सर,
अलगत बरसून गेली
मनातल्या तुझ्या आठवणींना
हळुवार स्पर्शुनी गेली 

मन झाले ओलचिंब
गळा हि दाटुनी आला 
पावसाचे काळे ढग माझ्या 
डोळ्यांत साठवूनी गेला 

बेधुंद होऊनी मग 
पावसाच्या सरी झेलत राहिली
तुझ्या विरहाच्या पावसात 
बेभान होऊन भिजत राहिली

सुटला सोसाट्याचा वारा
अंगाशी येवूनी झोंबला 
त्या वा-यातही मला 
तुझाच स्पर्श जाणवला 

नकळत शरीर स्तब्ध झाले
मन माझे भूतकाळात रमले 
डोळ्यांत अश्रुंचे ढग साठले 
बरसात राहिल्या तुझ्या आठवणी
मन त्यातच भिजत राहिले

- सुवर्णा