माझे इतर ब्लोग
-
गर्द अशा आठवणींने..7 years ago
-
-
मराठी चारोळ्या
Pages
प्रियकर हिंदुस्थान
Saturday, February 26, 2011
सकल जागामधि छान I अमुचे प्रियकर हिंदुस्थान
केवळ पंचप्राण I आमुचे सुंदर हिंदुस्थान II धृ II
बहुत पाहिले बहुत ऐकिले देश परि ते सान
सान मिसर पाताल आंग्लभू सान चीन जापान
बहुत गिरि, परि तुझाच गिरिवर हिमालयाचा मान
कवण नदी हे श्रीगंगेसम पूत-सुधाजल-पान
कस्तूरी-मृग-परिमल-पूरित जिचे फुलावे रान
प्रभात-काली कोकिल-किलकिल-कूजित आम्रोद्यान
यज्ञ-धूम-सौगंध मनोहर जिचे सामरव-गान
ऐकुनी येती जिथे कराया देव सोमरसपान
कालिदास कवि गाती, गौतम शिकविति सांख्यद्यान
म्लेच्छ-विनाशक विक्रम दे तुज स्वातंत्र्यश्रीदान
जिजा जन्म दे शिवा जिच्यास्तव गुरु पुत्रांचे प्राण
जिच्यास्तवचि त्या कुमारिकांसी विस्तवांत ये न्हाण
तुझ्या जलांही अनंत पितरां दिले तीलांजलि-दान
पुण्यभूमि तू ! पितृभूमि तू ! तू अमुचा अभिमान
जननी ! जगत्त्रयि शक्त कोण जो करिल तुझा अपमान
प्राणदान-संसिद्ध असुनि त्वत-त्रिदश-कोटि संतान ?
जननी ! तुझ्या सन्मान- राक्षणी अर्पु रणी हे प्राण
शत्रूकंठ भंगोनि घालु तुज दारुण रक्तास्नान.. Read more...माझे मृत्युपत्र
यच्चन्द्रिका धवल सौधातली विलासे
घाली स्वये जल जिला प्रिय बाल खासे
जाई फूले चिमुकली नटली सुवासे ll १ ll
आले घरी सकल आप्त सह्रद जिवाचे
आनंदमग्न कुल गोकुल काय साचे
आदर्श दीप्ति-शुचिता-धृति यौवानांचे
पाहून जे तरुण मंडल कीर्ति नाचे ll २ ll
प्रेम हृदे विकसली नव-यौवनाच्या
गंधे सुवासित उदात्त सुसंस्कृतिच्या
दिव्या लता तरुसी जे गृह बाग़ झाला
ज्यां पौर हर्षित वदे जन "धर्मं-शाला" ll ३ ll
स्वयंपाक त्वां निजकरें कुशले करावा
प्रेमें तुझ्या अधिकची सु-रसाल व्हावा
संवाद सर्व मिळुनी करितां नितान्त
जेवावयासी बसलो जईं चांदण्यात ll ४ ll
श्री रामचंद्र वनवास कथारसाला
कीं केवीं देश इटली रिपु-मुक्त झाला
तानाजिचा समरधीर तसा पोवाडा
गावा चित्तोडगढ वा शनिवार वाडा ll ५ ll
झाली कशी प्रियकरा अपुली अनाथा
दुर्दास्यखिन्न शरछिन्न विपन्न माता
शोकें विवंचुनी तिच्या जईं मोचनाचे
केलें अनंत तरुणा उपदेश साचे ll ६ ll
तो काल रम्य मधुरा प्रिय संगती ती
ते चांदणे नवकथा रमणीय रात्री
ते ध्येय दिव्या निज मातृ-विमोचानाचे
तो उग्र निश्चयही ते उपदेश साचे ll ७ ll
झाल्या तदा प्रियकरा सह आण-भाका
त्या सर्व देवी वहिनी, स्मरति तुम्हां कां ??
"बाजीप्रभु ठरू" वदे युव संघ सर्व
"आम्ही चित्तोड़ युवती" युवती सगर्व ll ८ ll
कीं घेतले व्रत न हे अम्ही अन्धतेने
लब्ध-प्रकाश-इतिहास-निसर्ग माने
जे दिव्य-दाहक म्हणोनी असावयाचे
बुद्ध्याची वाण धरिले करी हे सतीचे ll ९ ll
ज्या होती ते प्रियजन सह आण-भाका
त्यांते स्मरोनी मग सांप्रत हे विलोका
नाही पूरी उलटली जरी आठ वर्षे
तों कार्यसिद्धि इतुकी मन का न हर्षे ?? ll १० ll
आसेतु पर्वत उचम्बळला स्वदेश
वीराकृति धरित टाकुनी दीनवेष
भक्तांचिया रघुपदी झुलतात झुंडी
जाज्वल्य होयही हुताशन यज्ञकुंडी ll ११ ll
तो यज्ञ सिद्ध करण्यास्तव उग्र दीक्षा
जे घेती येई तइं तत्कृतिची परीक्षा
"विश्वचिया अखिलमंगल धारणाला
बोला असे कवण भक्ष्य हुताशनाला ?" ll १२ll
आमंत्रण प्रभु रघुत्तम सोडितां हे
दिव्यार्थ देव !!! अमुचे कुल सज्ज आहे
हे साध्वी !! गर्जुनी असे पहिल्या हविचा
हा ईश्वरी मिळविला अम्ही मान साचा ll १३ ll
धर्मार्थ देह बदलो ठरले नितान्त
ते बोल-फोल बालिश नचि बायकांत
ना भंगली भिउनिया धृति यातनान्ना
निष्काम कर्मरति योग ही खंडिला ना ll १४ ll
ज्या होती तैं प्रियजना सह आण-भाका
केल्याची सत्य कृतिने अजि ह्या विलोका
दीप्तानलात निज मातृ-विमोचनार्थ
हा स्वार्थ जाळुनि अम्ही ठरलो कृतार्थ ll १५ ll
हे मातृभूमि तुजला मन वाहियेले
वक्तृत्व वाक्-विभव ही तुज अर्पियेले
तुंतेंची अर्पिली नवी कविता वधूला
लेखां प्रति विषय तूची अनन्य झाला ll १६ ll
त्वत्-स्थंडिले ढकलिले प्रिय मित्र-संघा
केलें स्वये दहन यौवन देह-भोगा
त्वत्कार्य नैतिक सुसंमत सर्व देवा
तत्सेवनीच गमली रघुवीर सेवा ll १७ ll
त्वत्-स्थंडिली ढकलली गृह-वित्त-मत्ता
दावानालात वहिनी नव-पुत्र-कांता
त्वत्-स्थंडिली अतुल-धैर्यनिष्ठ बंधू
केला हवि परम कारुण पुण्यसिंधू ll १८ ll
त्वत्-स्थंडिला वरी बळी प्रिय बाळ झाला
त्वत्-स्थंडिला वरी अता मम देह ठेला
हे काय बंधू असतो जरी सात आम्ही
त्वत्-स्थंडिलीच असते दिधले बळी मी ll १९ ll
संतान ह्या भारतभूमिस तीस कोटि
जे मातृभक्ति सज्जन धन्य होती
हे आपुले कुल ही तय मध्ये ईश्वरांश
निर्वंश होउनी ठरेल अखंड वंश ll २० ll
कीं ते ठरों ही अथवा न ठरो परंतु
हें मातृभू अम्ही असो परिपूर्ण हेतु
दीप्तानलात निज मातृ-विमोचनार्थ
हा स्वार्थ जाळुनि अम्ही ठरलो कृतार्थ ll २१ ll
ऐसे विवंचुनी अहो वहिनी !! व्रताते
पाळोनी वर्धन करा कुल दिव्यतेतें
श्रीपार्वती तप करीं हिम-पर्वती ती
कीं विस्तवात हसल्या बहुराजपुती ll २२ ll
तें भारतीय ललना-बल-तेज काही
अद्यापि या भरतभूमित लुप्त नाही
हें सिद्ध होइल असेंच उदार उग्र
वीरांगने !! तव सुवर्तन हो समग्र ll २३ ll
माझा निरोप तुजला येथुनी हाच देवी
हा वत्स-वत्सल तुझ्या पदी शीर्ष ठेवी
सप्रेम अर्पण असो प्रणति तुम्हांते
आलिंगन प्रियकरा मम अंगनेते ll २४ ll
कीं घेतले व्रत न हे अम्ही अन्धतेने
लब्ध-प्रकाश-इतिहास-निसर्ग माने
जे दिव्य-दाहक म्हणोनी असावयाचे
बुद्ध्याची वाण धरिले करी हे सतीचे ll २५ ll Read more...ने मजसी ने परत मातृभूमीला
भूमातेच्या चरणतला तुज धूता I मी नित्य पाहिला होता मज वदलासी अन्य देशि चल जाऊ I सृष्टिची विविधता पाहू तइ जननी-हृद वीरहशंकितहि झाले I परि तुवा वचन तिज दिधले मार्गज्ञ स्वये मीच पृष्ठि वाहीन I त्वरित या परत आणीन विश्वसलो या तव वचनी I मी जगदनुभव-योगे बनुनी I मी तव अधिक शक्त उध्दरणी I मी येईन त्वरे कथुन सोडिले तिजला I सागरा, प्राण तळमळला शुक पंजरि वा हरिण शिरावा पाशी I ही फसगत झाली तैशी भूविरह कसा सतत साहु यापुढती I दशदिशा तमोमय होती गुण-सुमने मी वेचियली ह्या भावे I की तिने सुगंधा ध्यावे जरि उध्दरणी व्यय न तिच्या हो साचा I हा व्यर्थ भार विद्येचा ती आम्रवृक्षवत्सलता I रे नवकुसुमयुता त्या सुलता I रे तो बाल गुलाबही आता I रे फुलबाग मला हाय पारखा झाला I सागरा, प्राण तळमळला नभि नक्षत्रे बहुत एक परि प्यारा I मज भरतभूमिचा तारा प्रासाद इथे भव्य परि मज भारी I आईची झोपडी प्यारी तिजवीण नको राज्य, मज प्रिय साचा I वनवास तिच्या जरि वनिचा भुलविणे व्यर्थ हे आता I रे बहु जिवलग गमते चित्ता I रे तुज सरित्पते ! जी सरिता I रे तद्विरहाची शपथ घालितो तुजला I सागरा, प्राण तळमळला या फेन-मिषे हससि निर्दया कैसा I का वचन भंगिसी ऐसा? तत्स्वामित्वा सांप्रत जी मिरवते I भिउनि का आंग्लभूमीते? मन्मातेला अबल म्हणुनि फसवीसी I मज विवासनाते देशी तरि आंग्लभूमी-भयभीता I रे अबला न माझिही माता I रे कथिल हे अगस्तिस आता I रे जो आचमनी एक पळी तुज प्याला I सागरा, प्राण तळमळला. ने मजसी ने परत मातृभूमीला I सागरा, प्राण तळमळला
मला देवाचे दर्शन घेउ द्या
मला देवाचे दर्शन घेउ द्या
डोळे भरून देवास मला पाहुं द्या II धृ II
जो तुम्हिच करा दिनरात
मळ काढित मळले हात
म्हणुनीच विमल हृदयात-
हृदय त्या वाहु द्या !
मी तहान जल तो जाण
मी कुडि माझा तो प्राण
मी भक्त नि तो भगवान-
चरण त्याचे शिवु द्या
तो हिंदु-देव मी हिंदु
मी दीन तो दया-सिंधू
तुम्ही माझे धर्माचे बंधू-
अडवु नका जाउ द्या Read more...ज्यो स्तु ते
ज्यो स्तु ते श्रीमहन्मंगले ! शिवास्पदे शुभदे स्वतंत्रते भगवती ! त्वामहं यशोयुतां वंदे IIध्रुII राष्ट्राचे चैतन्य मूर्त तू नीति-संपदांची स्वतंत्रते भगवती ! श्रीमती राज्ञी तू त्यांची परवशतेच्या नभात तूची आकाशी होशी स्वतंत्रते भगवती ! चांदणी चमचम लखलखशी II गालावरच्या कुसुमी किंवा कुसुमांच्या गाली स्वतंत्रते भगवती ! तूच जी विलसतसे लाली तू सूर्याचे तेज उदधिचे गांभीर्यहि तूची स्वतंत्रते भगवती ! अन्यथा ग्रहण नष्ट तेची II मोक्ष मुक्ति ही तुझीच रूपे तुलाच वेदांती स्वतंत्रते भगवती ! योगिजन परब्रह्म वदती जे जे उत्तम उदात्त उन्नत महन्मधुर ते ते स्वतंत्रते भगवती ! सर्व तव सहचारी होते II हे अधम रक्त रंजिले I सुजन-पूजिते ! श्रीस्वतंत्रते तुजसाठि मरण ते जनन तुजवीण जनन ते मरण भरतभूमिला दृढालिंगना कधि देशिल वरदे स्वतंत्रते भगवती ! त्वामहं यशोयुतां वंदे II हिमालयाच्या हिमसौधाचा लोभ शंकराला क्रीडा येथे करण्याचा का तुला वीट आला? होय आरसा अप्सरांना सरसे करण्याला सुधाधवल जान्हवीस्त्रोत तो का गे त्वां त्यजिला? II स्वतंत्रते ! ह्या सुवर्णभूमित कमती काय तुला? कोहिनूरचे पुष्प रोज घे ताजे वेणीला ही सकल-श्री-संयुता ! आमुची माता ! भारती असता का तुवां ढकलुनी दिधली? पूर्वीची ममता सरली परक्यांची दासी झाली जीव तळमळे, का तू त्यजिले उत्तर ह्यांचे दे ? स्वतंत्रते भगवती ! त्वामहं यशोयुतां वंदे IIध्रुII
हिंद सुंदरा ती
हिंद सुंदरा ती, वसुंधरा I धन्य- प्रसवा ती II धृ इई
प्राचीना गायत्री I देवी संधात्री II १ II
भरद्वाज जनका I वसिष्ठ शुकसनका
श्रीगर्गा ऋषिवर्गा I अशां जन्मदात्री II २ II
रामायणकविला I श्रीमत वाल्मिकीला
व्यासाते शिकविते I बोल बोबडे ती II ३ II
रघु नल दाशरथी I धर्मराज नृपती
हे मातर ! हे मातर I वदुनि जिला नमिती II ४ II
गार्गेयी विदुला I सीता द्रौपदीला
झांशीच्या लक्ष्मीला I उद्भव दे पोटी II ५ II
गौतम चैतन्या I गुरु नानकांना
स्तन्य जिचे धन्य करी I त्रिजगन्मान्या ती II ६ II
प्रताप शिव बंदा I श्रीगुरू गोविंदा
संभव दे उद्भव दे I दे जी उत्स्फुर्ती II ७ II
शास्त्रांची सुखनी I सुकलांची नलिनी
सुजल जला, सुफल फला I रुचिर रस-स्त्रवती II ८ II
देइ अशा प्रसवा I जिचा धन्य कुसवा
वसुमति ती दासी कां I क्षण तरि राहो ती ? II ९ II
सूर्यग्रहणाचे I आयुः क्षण साचे
भास्वरची, अमर सदा I रविमंडळदीमी II १० II
शीघ्रचि होइल ती I मुक्ता शुभमूर्ती
स्वतंत्र ती, समर्थ ती I विश्वोद्धरणा ती II ११ II Read more...आत्मबळ
अनादि मी अनंत मी, अवध्य मी भला,
मारिल रिपु जगति असा कवण जन्मला II धृ II
अट्टाहास करित जई धर्मधारणी
मृत्युसीच गाठ घालु मी घुसे रणी
अग्नि जाळि मजसी न खड्ग चेदितो
भिउनि मला भ्याड मृत्यु पळत सुटतो
खुळा रिपु I तया स्वयें
मृत्यूचाचि भितिने भिववू मजसि ने II १ II
लोटि हिंस्त्र सिंहाच्या पंजरी मला
नम्र दाससम चाटिल तो पदांगुला
कल्लोळी ज्वालांच्या फेकिशी जरी
हटुनि भंवति रचिल शीत सुप्रभावली
आण तुझ्या तोफांना क्रूर सैन्य तें
यंत्र तंत्र शस्त्र अस्त्र आग ओकते
हला हला I त्रिनेत्र तो
मी तुम्हांसि तैसाची गिळुनि जिरवतो ! II २ II Read more...