माझे इतर ब्लोग
-
गर्द अशा आठवणींने..7 years ago
-
-
मराठी चारोळ्या
Pages
भेटूया का?..
ओथंबलेल्या घनात ..
त्या रिमझिमत्या पावसात ..
नको उघडूस ती छत्री,
जरा भिजुदेत ना सरी
भेटूया का?..
झोंबत्या गार वाऱ्यात ..
त्या कोसळत्या धबधब्यात ..
घेवुन हात तुझा हातात,
जरा सावरुदेत ना खडकात
भेटूया का?..
उधळत्या सागर लहरीत ..
त्या बांधावर छत्रीत ..
सामावत तुझ्या मिठीत,
जरा लाजुदेत ना खळीत
भेटूया का?..
गोड गोड स्वप्नात ..
त्या फुललेल्या बनात ..
हरवेन मी हरपेन मी,
पुन्हा शिरता त्या क्षणात
भेटूया का?..
MAIL BY
★彡●๋ दिप★彡● Read more...
"तुच आहेस तुझ्या जिवनाचा शिल्पकार"
Tuesday, July 13, 2010
1) समाधानी राहण्यातच आयुष्यातलं सगळ्यात मोठं सुख आहे.
2) आयुष्यातल्या कोणत्याही क्षणी क्रोधाचे गुलाम बनू नका.
3) मनात आणलं तर या जगात अश्यक्य असं काहीच नाही.
4) चेहरा हा आपल्या व्यक्तीमत्त्वाचा आरसा असतो.
5) व्यर्थ गोंष्टींची कारणे शोधू नका; आहे तो परिणाम स्वीकारा.
6) आवडतं तेच करू नका; जे करावं लागतं त्यात आवड निर्माण करा.
7) तुम्ही किती जगलात ह्यापेक्षा कसं जगलात याला जास्त महत्त्व आहे.
8) अश्रु येणं हे माणसाला ह्रदय असल्याचं द्योतक आहे
9) कोणत्याही क्षेत्रात यशस्वी व्हायचे असेल , तर अपयश पचविण्यास शिका.
10) स्वतःच्या चुकांवर पांघरूण घालण्यासाठी मनुष्य इतरांच्या त्रुटींकडे लक्ष
वेधतो.
.....श्री. वामनराव पै
"तुच आहेस तुझ्या जिवनाचा शिल्पकार - 2
आधी विचार करा, मग कृती करा.
स्वाभिमान असावा पण गर्व नसावा.......
आई सारखे दैवत साऱ्या जगतावर नाही!
शुद्ध बीजपोटी फले रसाल गोमटी!
निघून गेलेला क्षण कधीच परत आणता येत नाही......
ठरवलेले सर्व मिळत नाही , पण जे आपण ठरवतो त्यासाठी आपले प्रयत्न कमी पडले तर
जे आपण ठरवतो त्याच्याशी आपण कधीच प्रामाणिक नसतो.
मनात आणलं तर या जगात अश्यक्य असं काहीच नाही.
आवडतं तेच करू नका, जे करावं लागतं त्यात आवड निर्माण करा.
एखाद्याला गुन्हेगार ठरविताना त्याच्या जागी स्वत:ला ठेवून बघा.
तुम्ही जेवढं इतरांना द्याल तेवढंच, किंबहुना त्याच्या कित्येक पटीने देव
तुम्हाला देईल.
सौंदर्य हे वस्तूत नसते; पाहणाऱ्याच्या दृष्टीत असते.
सर्वच प्रश्न सोडवून सूटत नाहीत; काही सोडून दिले की आपोआप सुटतात.
.....श्री. वामनराव पै.
New Birthday Calendar
Hi
Click on the link below and please enter your birthday for me. I am creating a birthday list of all my friends and family.
http://www.birthdayalarm.com/bd2/85786116a933547973b1516440219c412692134d1386
Many Thanks,
Prashant
पाउस.. पाउस.. पाउस
Tuesday, July 6, 2010
कवितेचा बहर, या मृगजळातच, काही काळ
कोमेजू न देता जगवायचाय…
आणि आठवणींच्या त्या सदाहरित वनांतून घेउन येते
पाउस…..
मुसळधार पाउस..
वादळवारं..नासधूस
मातीचा गंध..
हिरवा छंद..
कडाडणार्या विजा..
भिजण्याची मजा..
बेफाम समुद्र लाटा..
विस्कटलेल्या वाटा..
चिखल.. निसरडं..घसरण
प्रेमात पड़ण..रडण..सावरण
आणि ओल्या आणा-भाका
धुक्यात पहाटे विरलेल्या..
स्वप्नांच्या अस्पष्ट हाका
नवा पाउस नवं प्रेम..
नवा विरह नवी हूरहूर
पहिल्या पावसानंतरचे..
रुजलेले कवितांचे अंकुर
दिवसभर….
रात्रभर….
आभाळभर….
डोळाभर….
कविताभर….
मन भर….
पाउस.. पाउस.. पाउस
मनभर तरी मन भरतच नाही
बरसताना असतो पण उरतच नाही
थोडासा पाउस माझ्या मनात भरून आणते
माझ्या मनातला पाउस, अजून काही महिने
या ओसाड मातीत जपायचाय..
कवितेचा बहर, या मृगजळातच,काही काळ
असाच कोमेजू न देता जगवायचाय..
थोडसं मृगजळ..
थोडसं प्रेम..
थोडासा वेळ…
कवितांना बहर…
कवितांचा बहर…
असाच.. कोमेजू न देता …जगवायचाय
पुढच्या पावसापर्यंत…
त्या सदाहरित, पावसाळी देशात..घरी
कायमचं परतेपर्यंत…
एक वेड फुलपाखरु,
तुझ्यावर रूसून राहता येत नाही.
उघड्या डोळ्यांनी तुला टाळलं तरी,
मिटल्यावर त्यांना तुझ्याशिवाय पर्यायच उरत नाही...
सगळं तुला देऊन पुन्हा,
माझी ओंजळ भरलेली.
पाहिलं तर तू तुझी ओंजळ,
माझ्याच ओंजळीत धरलेली...
डोळ्यातून अश्रू ओघळला,
की तोही आपला राहत नाही.
वाईट याचंच वाटतं की,
दुःख त्याच्या सोबत वाहत नाही...
आपण ज्याला आवडतो,
त्याच आपण होऊऩ जाव.
नाहितर आपल्या आवड़ीसाठी,
आपण उगाचच आयुष्य दवडतो...
काट्यात अडकलेला पदर,
अलगद सोडवून घेता येतो.
तुझ्यात गुंतलेलं मन मात्र,
सोडवता सोडवता गुंता होतो...
मलाच माहीत नसलेलं एक दुःख,
माझ्या मनात साठून आहे.
बरेचदा मी विचार करतो,
नक्की याचा ओघ कुठून आहे...
एक वेड फुलपाखरु,
एका फुलावरुन दुसऱ्या फुलावर उडायच.
थोडासा गोडवा सोधण्याच्या नादात,
वेड जगभर फिरायच...
Read more...
मृगजळ
Sunday, July 4, 2010
एक झरा दिसला
त्या दिसलेल्या झर्याने
गारवा माझ्या मानस दिला
त्या गारव्याने दुरुनही
सुख मजला मिळत होते
पण .....
जवळ त्याच्या जाउन कळाले
ते एक म्रुगजळ होते.
त्या भयाण अंधारात
एक प्रकाश किरण दिसला
त्या प्रकाश किरणाने
मार्ग मजला दाखवला
तो मिणमिणता प्रकाशही
दिलासा मज देत होता
पण ....
त्याच्या नाहीसे होण्याने कळाले
तो एक काजवा होता .
ग्रीष्माच्या काहिलित
मंद वारयाची झुळुक आली
ती गार झुळुक
मनास हवीहवीशी वाटली
ती मंद झुळुक गारवा
मला देत होती
पण ...
नंतरच्या पडझडीने कळाले
ती वादळाची सुरुवात होती.